Jak pewnie wiecie, jestem wielkim fanem zjawisk występujących w ziemskiej atmosferze. Królową wszystkich zjawisk, bez wątpienia, jest Zorza Polarna. Miałem szczęście obserwować ją w dalekiej północy, więc tym bardziej nie mogę oprzeć się pokusie podzielenia się filmem, który przed chwilą znalazłem. Nakręcił go Ole Christian Salomonsen w Tromsø – Norwegia, wykonując około 50 tys. zdjęć aparatami fotograficznymi marki… Czytaj dalej Kraina Zórz Polarnych
Wydawnictwo w Grupie Astropolis.pl
Dzisiaj dzień bardzo dobrych wiadomości (to już kolejny). Będziemy mieć w Polsce książki, które rozgrzeją wyobraźnie i wrażliwość wielu Polaków. Jak to możliwe? Proste – sami je wydamy! Nie chcę jeszcze ujawniać, którą książką zainaugurujemy start naszego wydawnictwa, ale obiecuję, że będzie to hit, lub w najgorszym razie – bestseller, jak mawia się w świecie… Czytaj dalej Wydawnictwo w Grupie Astropolis.pl
Phoenix będzie współpracował z zespołem Pi of the Sky
Kilka tygodni temu ogłosiłem rozpoczęcie projektu „Phoenix” mającego za zadanie stworzenie polskiego montażu z prawdziwego zdarzenia. Z Jackiem Zbroińskim (partner w projekcie) odbyliśmy już wiele spotkań, które znacząco posunęły realizację projektu do przodu. Nie o każdym chcę tu pisać, ale o dzisiejszym, bardzo ważnym, muszę napisać. W godzinach rannych, na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, spotkaliśmy się z… Czytaj dalej Phoenix będzie współpracował z zespołem Pi of the Sky
Otworzyłem obserwatorium – po ponad 6 miesiącach absencji!
To dla mnie bardzo ważna chwila tego roku. Po ponad 6 miesiącach absencji otworzyłem swoje obserwatorium. To bardzo wymagający test dla mojego „geniuszu” inżynieryjnego, bo nic tak nie „testuje” sprzętu, jak odpalenie go po długiej przerwie (w końcu sam tę machinę zbudowałem). Uff, wszystko przebiegło bez najmniejszego problemu. Dach się otworzył, serwer wystartował, system monitoringu… Czytaj dalej Otworzyłem obserwatorium – po ponad 6 miesiącach absencji!
Ile waży kamera do zdjęć astronomicznych?
Zastanawialiście się kiedyś, jak duża jest kamera astro? Ile waży? Dużo… bo aż prawie 5 kg (FLI ProLine 16803). Cały zestaw, który musi dźwigać mój montaż Astro-Physics AP1200 sięga już blisko 50 kg. To waga samej optyki, korektora, no i kamery. A gdzie jeszcze sam montaż, przeciwwagi, pier. Masakra. Dobrze, że nie muszę tego nosić.
Najbrzydszy gadżet astro pod Słońcem – zapowiedź Geoptik Polar Photo Box
Zima, zima, i po zimie. Wiosna cieszy, lato jeszcze bardziej. Wraz z nim nadejdą miłe dla ciała temperatury, choć niekoniecznie pokocha je twoja lustrzanka, szczególnie, jeśli używasz ją do astrofotografii. Ciepła matryca oznacza wielki szum powstały przez tzw. „ciemny prąd” (Dark Current). Im niższa temperatura, tym mniejszy szum. Wie to każdy przedszkolak kupujący zaawansowaną kamerę… Czytaj dalej Najbrzydszy gadżet astro pod Słońcem – zapowiedź Geoptik Polar Photo Box
FLI Atlas Focuser
Modyfikacji sprzętu ciąg dalszy. Tym razem wymianie uległ najbardziej problematyczny element całości, czyli focuser. Wydawałoby się, że FLI PDF może być ostatecznym wyciągiem, a jednak – niekoniecznie. Przy obciążeniu najcięższą dostępną na rynku kamerą (FLI ProLine 16803) połączonej z OAGiem Astrodona i kołem filtrowym, PDF odmawia współpracy. Obciążenie jest zbyt duże i zbyt oddalone od… Czytaj dalej FLI Atlas Focuser
Postrach ludzkich dusz – kometa 103P-Hurley
Przez nasz rodzimy Układ Słoneczny każdego roku przelatują setki komet. Na ogól są to bardzo niewielkie obiekty, niedostrzegalne dla nieuzbrojonego oka, tym samym, mało atrakcyjne dla mas, czyli ludzi, którzy nie interesują się astronomią. Czasami jednak do naszego Słońca zbliżają się większe ciała kometarne, które pod wpływem wiatru słonecznego rozpościerają swój przepiękny pióropusz zwany warkoczem.… Czytaj dalej Postrach ludzkich dusz – kometa 103P-Hurley
Majestatyczna Galaktyka Andromedy
Nie ma cudowniejszych obiektów we wszechświecie niż galaktyki. Powstały z pierwotnej materii rozrzuconej po bezdrożach kosmosu przez Wielki Wybuch. To one dały szansę i początek życiu, to nasz dom, nasze miejsce we wszechświecie. Nie ma też słynniejszej obcej galaktyki niż „andromedańska” M31. Jest ogromna, większa niż sześć Księżyców w pełni. Leży w gwiazdozbiorze Andromedy, około 2,5… Czytaj dalej Majestatyczna Galaktyka Andromedy
Nienazwane
Nie mogę powstrzymać się przed opowiedzeniem Wam prawdziwej historii, której echo rozgrzewa dzisiejsze media do czerwoności. Wchodząc na tablicę Facebooka widzę wiele postów spekulujących, co rzekomo stało za „fałszywą” prowokacją – od przerzutu kradzionych samochodów, po wielki, rekordowy wręcz transport narkotyków. Ale od początku, a było to tak… Jesteśmy dosyć nieliczną społecznością pasjonatów podglądających głębokie… Czytaj dalej Nienazwane
Nienazwane
Właśnie przyjechał do mnie ciekawy reduktor. Ciekawy, bo jeszcze nikt go nie testował w warunkach polowych. Jest jeszcze ciepły Wielki, świetnie wykonany, ze skorygowanym krążkiem dla Full Frame. Gwinty ze wszystkich stron (adaptery do wielu wyciągów). Poniżej kilka danych z tabelki znamionowej: Podłączenie do focusera: męskie M68x1 Po stronie kamery: M48x0.75 Przelicznik ogniskowej: 0.79x 4… Czytaj dalej Nienazwane
Nienazwane
Montaże ASA na stałe zadomowiły się na naszym rynku, zaś na świecie stają się standardem w klasie premium, a nawet punktem odniesienia dla nowych konstrukcji. Wraz z ich popularnością rośnie ilość mitów, które powtarzane są przez osoby, które nigdy nie widziały takiego montażu, a tym bardziej, nie miały możliwości używać go w praktyce. Fakt jest… Czytaj dalej Nienazwane
Test GSO RC 12″ f8 – wstęp
Pewnie wiele osób będzie zdziwionych, że ktoś, kto do niedawna mówił, że RC nie są najefektywniejszym wyborem w klasie „premium”, teraz chce używać takiej konstrukcji i do tego podda ją dogłębnym testom użytkowym. Chyba muszę się wytłumaczyć. Uwielbiam długie ogniskowe. Chce penetrować kosmos bardzo głęboko i z możliwie największym detalem. A ponieważ wcześniejsze doświadczenia pokazały,… Czytaj dalej Test GSO RC 12″ f8 – wstęp
Wielkie kosmiczne serce – IC 1805
Nie trudno domyślić się, dlaczego ten obiekt nazwano tak, a nie inaczej. Do złudzenia przypomina ludzkie serce. Na zdjęciu widzicie mgławicę emisyjną zbudowaną z międzygwiezdnego gazu (głównie świecący w kolorze krwistej czerwieni zjonizowany wodór), oraz ciemnego pyłu. W centrum zobaczycie gromadę otwartą Melotte 15 zawierającą kilka nowo narodzonych, bardzo jasnych gwiazd o masie przekraczające 50 mas… Czytaj dalej Wielkie kosmiczne serce – IC 1805
Kosmiczna trąba – gromada otwarta IC 1396 z mgławicą emisyjną
IC 1393 to jedna z największych widocznych na niebie gromad otwartych o średnicy kątowej przekraczającej trzy Księżyce w pełni. Otacza ją przepiękna mgławica emisyjna, która rozciąga się na setki lat świetlnych. W jej wnętrzu bez trudu dostrzeżecie słynną ciemną mgławicę zwaną „Trąbą Słonia” (na środku kadru), która należy do jednych z ciekawszych kształtów północnego nieba. Jedni zobaczą… Czytaj dalej Kosmiczna trąba – gromada otwarta IC 1396 z mgławicą emisyjną
Cirrusy na niebie – Veil NGC 6960
Wczoraj rozpocząłem zbieranie materiału do kolejnej części Veila, którego pierwszy odcinek znajdziecie pod tym linkiem: kliknij tutaj. Niestety, aktualne księżycowe noce pozwalają efektywnie zbierać tylko fotony w paśmie zjonizowanego wodoru, czyli H-alpha. Przedstawione zdjęcie to efektywnie około 2 godzin ekspozycji.
Welon młodej Panny Łabędzicy – NGC 6992
NGC 6992 to część wielkiej pętli w konstelacji Łabędzia, która na niebie zajmuje aż 3 stopnie, co dla odniesienia skali, odpowiada 36 Księżycom w pełni. Charakterystyczne łuki mgławicy nazywamy Welonami. Przedstawiony przeze mnie fragment to „Welon Wschodni” (Eastern Veil Nebula). Mgławica powstała 6-8 tys. lat temu w wyniku wielkiej kosmicznej katastrofy – wybuchu supernowej, która… Czytaj dalej Welon młodej Panny Łabędzicy – NGC 6992
Meduza w oceanie gwiazd – NGC 6888
Gdzieś w odległych czeluściach konstelacji Łabędzia pływa sobie świecąca meduza. Ciało jej rozwiewa potężny wiatr pochodzący od pobliskich olbrzymów. Tak kojarzy mi się ta mgławica emisyjna, w rzeczywistości nazwana NGC 6888 – Mgławica Półksiężyc. Odkryta przez Williama Herschela pod koniec 18 wieku. Ten przedziwny kształt uformowany został przez silny wiatr gwiazdowy „wiejący” od pobliskiej gwiazdy… Czytaj dalej Meduza w oceanie gwiazd – NGC 6888
Ameryka panoszy się w kosmosie – NGC 7000
Ech, wszędzie ta Ameryka, nawet w kosmosie… Nie żebym jakoś specjalnie oddawał cześć temu krajowi (w sumie sporo mu zawdzięczam), ale nie sposób nie spróbować sfotografować jej niebiańskiej alegorii – NGC 7000: Mgławica Ameryka. Skąd ta nazwa? Chyba nie trzeba tłumaczyć. Faktycznie przypomina Amerykę północną z wyraźnie zarysowaną Florydą i całą Zatoką Meksykańską. A czym… Czytaj dalej Ameryka panoszy się w kosmosie – NGC 7000
Okolice gwiazdy Sadr – serce Łabędzia
Sadr (Gamma Cygni) to znana gwiazda podwója, druga co do jasności w gwiazdozbiorze Łabędzia. Zdjęcie przedstawia malowniczą okolicę tej gwiazdy. Cały region należy do letnich obszarów nieba, które w czasie tych krótkich nocy stają sięgłównym celem astrofotografów z północnej półkuli Ziemi. Gamma Cygni to najjaśniejsza gwiazda w kadrze. Mimo to, nie należy do widocznego dookoła… Czytaj dalej Okolice gwiazdy Sadr – serce Łabędzia